---

Constantine P Cavafy - Alexandrian Kings
Work rating: Low

The Alexandrians  were gathered
to see Cleopatra`s children,
Caesarion, and his little brothers,
Alexander and Ptolemy, whom for the first
time they lead out to the Gymnasium,
there to proclaim kings,
in front of the grand assembly of the soldiers.

Alexander — they named him king
of Armenia, Media, and the Parthians.
Ptolemy — they named him king
of Cilicia, Syria, and Phoenicia.
Caesarion stood more to the front,
dressed in rose-colored  silk,
on his breast a bouquet of hyacinths,
his belt a double row of sapphires and amethysts,
his shoes fastened with white
ribbons embroidered with rose pearls.
Him they named more than the younger ones,
him they named King of Kings.

The Alexandrians  of course understood
that those were theatrical words.

But the day was warm and poetic,
the sky was a light azure,
the Alexandrian Gymnasium was
a triumphant achievement of art,
the opulence of the courtiers was extraordinar y,
Caesarion was full of grace and beauty
(son of Cleopatra, blood of the Lagidae);
and the Alexandrians  rushed to the ceremony,
and got enthusiastic , and cheered
in greek, and egyptian, and some in hebrew,
enchanted by the beautiful spectacle —
although they full well knew what all these were worth,
what hollow words these kingships were.

Greek Original:

Αλεξανδρινοί βασιλείς
Μαζεύθηκαν οι Αλεξανδρινοί
να δουν της Κλεοπάτρας τα παιδιά,
τον Καισαρίωνα, και τα μικρά του αδέρφια,
Αλέξανδρο και Πτολεμαίο, που πρώτη
φορά τα βγάζαν έξω στο Γυμνάσιο,
εκεί να τα κηρύξουν βασιλείς,
μες στη λαμπρή παράταξη των στρατιωτών.

Ο Αλέξανδρος -- τον είπαν βασιλέα
της Αρμενίας, της Μηδίας, και των Πάρθων.
Ο Πτολεμαίος -- τον είπαν βασιλέα
της Κιλικίας, της Συρίας, και της Φοινίκης.
Ο Καισαρίων στέκονταν πιο εμπροστά,
ντυμένος σε μετάξι τριανταφυλλί,
στο στήθος του ανθοδέσμη από υακίνθους,
η ζώνη του διπλή σειρά σαπφείρων κι αμεθύστων,
δεμένα τα ποδήματά του μ` άσπρες
κορδέλλες κεντημένες με ροδόχροα μαργαριτάρια.
Αυτόν τον είπαν πιότερο από τους μικρούς,
αυτόν τον είπαν Βασιλέα των Βασιλέων.

Οι Αλεξανδρινοί έννοιωθαν βέβαια
που ήσαν λόγια αυτά και θεατρικά.

Αλλά η μέρα ήταν ζεστή και ποιητική,
ο ουρανός ένα γαλάζιο ανοιχτό,
το Αλεξανδρινό Γυμνάσιον ένα
θριαμβικό κατόρθωμα της τέχνης,
των αυλικών η πολυτέλεια έκτακτη,
ο Καισαρίων όλο χάρις κ` εμορφιά
(της Κλεοπάτρας υιός, αίμα των Λαγιδών·
κ` οι Αλεξανδρινοί έτρεχαν πια στην εορτή,
κ` ενθουσιάζονταν, κ` επευφημούσαν
ελληνικά, κ` αιγυπτιακά, και ποιοί εβραίικα,
γοητευμένοι με τ` ωραίο θέαμα --
μ` όλο που βέβαια ήξευραν τι άξιζαν αυτά,
τι κούφια λόγια ήσανε αυτές οι βασιλείες.
Source
The script ran 0.001 seconds.